Twee weken op ICU en Bougenville - Reisverslag uit Semarang, Indonesië van indonesiamarcannamartijn - WaarBenJij.nu Twee weken op ICU en Bougenville - Reisverslag uit Semarang, Indonesië van indonesiamarcannamartijn - WaarBenJij.nu

Twee weken op ICU en Bougenville

Door: Anna en Marc

Blijf op de hoogte en volg

11 Januari 2016 | Indonesië, Semarang

De eerste week hebben we allebei op een andere afdeling gewerkt, Anna op Bougenville en Marc op de ICU. De tweede week hebben we samen op de ICU gewerkt.

Marc
Op de ICU kwamen vooral mensen binnen met hart- en longproblemen. Andere ziektes die hier vaak komen zijn mensen met diabetes die te veel of te weinig suiker binnen hebben gekregen. Er kwamen ook veel comateuze mensen binnen. Bij deze mensen werd iedere morgen hun mond gepoetst, hun gezicht gewassen en de pleisters verwisseld.
In mijn eerste week heb ik mijn eerste reanimatie en mijn eerste dood gezien. Deze man kwam binnen met hart- en longproblemen en had moeite met ademhalen. Hiervoor zat hij vast aan een medische ventilator die hem mee hielp om te ademen. Meneer maakte veel overtollig slijm aan en daarom moest de slang van de ventilator regelmatig uitgezogen worden.
Op een rustig moment, toen de verpleegkundigen aan het rapporteren waren, sloeg de hartslag van meneer in een keer om. Hij had ineens een hartslag van 250. Deze veranderde constant, eerst 250, daarna 45, hierna weer 130 en hierna weer 30.
Je zag de ogen van meneer steeds wegzakken en terugkomen. Toen de hartslag steeds veranderde kwamen alle verpleegkundigen hier meteen op af en begonnen ze meteen te reanimeren.
Ze hebben meneer ongeveer 20 minuten gereanimeerd. Na ongeveer 20 minuten kwam de hartslag niet meer op gang en bleef heel klein aanwezig. Ze kregen de hartslag niet meer omhoog.
Ze hebben toen de familie erbij gelaten om afscheid te nemen en terwijl ze afscheid aan het nemen waren verklaarde de dokter de patiënt dood.

Anna
Bougenville is een afdeling voor zwangere vrouwen en net bevallen vrouwen. De baby's worden ook op deze afdeling opgenomen. Toen ik daar aan kwam werd ik al goed ontvangen en ik moest elke keer achter iedereen aan lopen om alles te zien. De baby's die net geboren waren, lagen bij hun moeders op de kamer. Ik had nog nooit een pasgeboren baby gezien, dus ik vond het erg leuk om op deze afdeling stage te lopen. De baby's waren zo lief en klein. Gelijk mijn eerste dag gingen we de baby's in bad doen. Ze vroegen of ik dit wel eens had gedaan en ik zei van niet. Dus ze zeiden dat ik moest observeren en dan kon ik het de keer proberen. Ik vond het interessant om te zien hoe de baby's gebadderd werden, ze waren allemaal lekker aan het schreeuwen, maar zodra ze weer ingewikkeld in hun bedje lagen, waren ze meteen weer stil.
De rest van de week is eigenlijk hetzelfde verlopen. Op deze afdeling is niets bijzonders gebeurd verder. Ik vond het wel erg bijzonder om pasgeboren baby's te zien en ze ook vast te houden. Zo klein en onschuldig, nog niks wetend van de wereld om hun heen. Met hun kleine oogjes kijken ze je aan alsof je heel belangrijk bent en ze pakken je vingers vast en laten niet meer los. Dit was een erg unieke ervaring voor mij en ik ben blij dat ik op deze afdeling stage heb gelopen.


Anna en Marc
De tweede week op de ICU zijn we vooral bij de immigratiedienst geweest om ons visum te regelen, dus we hebben maar twee dagen stage gelopen.
We hebben gezien hoe ze een katheter inbrachten voor hemodialyse. De dokter legde uit dat ze hier moesten roeien met de riemen die ze hadden, omdat ze niet zoveel geld hebben in dit land. De katheter die ze inbrachten hadden ze al een keer gebruikt, maar het was te duur om een nieuwe te gebruiken. Voor de rest werkte de dokter heel hygiënisch en steriel en zorgde ervoor dat de patiënt goed verdoofd was.
Op een gegeven moment was de dokter het gat waar de katheter had gezeten kwijt en riep hij over de hele afdeling "Where is the hole? I am old, I have bad eyes".
Verder hebben we nog gezien hoe ze een hemodialyse aansloten op het apparaat. Er waren heel veel slangetjes en kabeltjes, maar de verpleegkundige wist ze allemaal ineenkeer te plaatsen. Het was wel interessant om het een keer gezien te hebben.
Op vrijdag zijn we terug gegaan naar het ziekenhuis en hebben we op iedere afdeling en van onze clinical teacher in het ziekenhuis afscheid genomen. Voor de afdelingen hadden we dozen met koekjes en voor onze clinical teacher hadden we een lekker Nederlands kado: toiletspullen.
Het weekend moesten we nog even onze schoolopdracht afmaken en vanaf maandag gaan we weer rondreizen!

  • 11 Januari 2016 - 18:51

    Ria:

    Hoi Marc, wel heftig hè om de eerste keer een reanimatie mee te maken. En erg dat ze zo weinig geld hebben, dat ze materialen twee keer moeten gebruiken. Hopenlijk hebben jullie een fijne tijd gehad in het ziekenhuis. Geniet nog van jullie vakantie. Heel veel groetjes, en tot over een paar weken.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Semarang

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

16 Januari 2016

Reizen door Oost-Java

11 Januari 2016

Twee weken op ICU en Bougenville

03 Januari 2016

Twee weken op de Emergency

13 December 2015

Twee weken kinderafdeling

01 December 2015

2 weken op Chirurgie

Actief sinds 21 Okt. 2015
Verslag gelezen: 340
Totaal aantal bezoekers 5622

Voorgaande reizen:

21 Oktober 2015 - 31 December 2015

Mijn eerste reis

Landen bezocht: